امروزه قیمت گذاری برای قراردادهای مدیریت پیمانکاری تجاری و ساختمانی امری مهم و اساسی است. در این مورد لازم است چندین عامل و فاکتور مدنظر قرار گرفته شود و یک قراردادی باشد که به نفع همه باشد. از این روف قیمت قرارداد کارفرما و پیمانکار را به طور کلی درگیر می‌کند. بنابراین باید آگاهانه و هوشمندانه عمل کرد و اقتصاد کشور را در این رابطه مدنظر قرار داد. مشورت با یک فرد کاردان در حوزه اقتصاد نیز امری ضروری در این رابطه می‌باشد. از طرفی یک پیمانکار باید تمام جوانب کار خود را بسنجد و براساس آن برای هر مرحله کار قیمت جداگانه‌ای مشخص نماید. در این مطلب قصد داریم در مورد روش های ارائه قیمت در قراردادهای ساختمانی صحبت کنیم تا تصمیمات و رویکردهای سنجیده‌تر و عاقلانه‌تری را در پیش گیرید و همچنین اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید.
انواع روش های ارائه قیمت در قراردادهای ساختمانی:
روش‌های مختلفی جهت ارائه قیمت در قراردادهای ساختمانی وجود دارد. بنابراین می‌توان این روش‌ها را تقسیم‌بندی کرده و در چندین بخش آن‌ها را تعریف کنیم و همچنین کاربرد آن‌ها را بگوییم تا بتوانید با این روش‌ها بهتر و بیشتر آشنا شوید. می‌توان به طور کلی قراردادها را به دو دسته تقسیم بندی کرد که عبارتند از:
۱.قراردادهای قیمت ثابت
قراردادهای قیمت ثابت ارای دو نوع هستند: الف) قراردادهای قیمت مقطوع ب)قراردادهای قیمت واحد یا قیمت نهایی
۲.قراردادهای اضافه بر هزینه
قراردادهای اضافه بر هزینه به پنج دسته تقسیم می‌شوند: الف) قراردادهای هزینه به علاوه درصد ثابت ب) قراردادهای هزینه به علاوه درصد ثابت ج) قراردادهای هزینه به علاوه درصد متغیر د) قراردادهای هزینه مطلوب یا هزینه هدف س) قراردادهای با حداگثر هزینه تضمین شده
علاوه بر این دو تقسیم بندی، یک‌سری از قراردادهای دیگر نیز وجود دارد که شامل قراردادهای موافقت نامه ای با مدیریت پروژه، قراردادهای براساس مترمربع زیر بنا و قراردادهای برنامه‌ریزی شده براساس شرایط کار پروژه می‌باشد.
حال به بررسی جامع و مفید هر یک از این قراردادها خواهیم پرداخت.
۱.قراردادهای قیمت ثابت
قراردادهای قیمت ثابت دارای دو دسته سهتند که در زیر آن‌ها را توضیح خواهیم داد.
قرارداد قیمت مقطوع:
همانطور که از اسم این نوع قرارداد مشخص است. میزان قیمت این قرارداد ثابت است و به منظور تمام کارهایی که طبق برنامه ریزی و مشخصات و نقشه پروژه ساختمان سازی تعیین شده است؛ یک قیمت مشخص قرار داده می‌شود.در حقیقت این قیمت یک برآورد کلی از تمام فعالیت‌ها در یک پروژه ساختمانی است. همچنین این قرارداد قبل از شروع کار پروژه ساختمانی نوشته و تبیین می‌شود.قبل از نوشتن قرارداد با توجه به قیمت پیشنهادی مهندسین پروژه با شرکت‌های مختلف تبادلات کاری و قیمتی دارند و با تحقیق در مورد چندین شرکت و نوع کار ارائه شده به آن‌ها و همچنین مقایسه قیمت پیشنهادی هر کدام؛ در نهایت نوع شرکت‌هایی که می‌خواهد با آن‌ها در یک پروژه ساختمانی خاص کار کند را به صورت یک لیست تهییه کرده و در قرارداد تمامی هزینه ها قید خواهد شد و کل پروژه به پیمانکار تحویل داده می‌شود تا روند اجرایی انجام گردد. پیمانکاران نیز با توجه به میزان پیشرفت ماهانه پروژه درصد سود خود را خواهند گرفت. پروژه‌هایی که مبلغ محدودی در ساخت بودجه‌بندی توسط کارفرما برای آن‌ها مقرر شده است، این نوع قرارداد بسیار مفید است.
شرایط به کارگیری قراردادهای قیمت مقطوع:
با توجه به موارد و عوامل زیر این قرارداد به کار گرفته می‌شود.
۱.در صورتی که بودجه بندی معین و مشخص باشد
۲.پروژه دارای پیچیدگی و ابهام نباشد
۳.در مراحل مناقضه تمامی شرایط و مراحل پروژه قابل مشاهده باشد
۴.درصد تغییرات احتمالی در پروژه بسیار کم باشد و یا اصلا وجود نداشته باشد
۵.نرخ تغییر در قیمت ها دارای نوسات متعادل باشد
۶.احتمال تقریبی ریسک های بزرگ در پروژه ساختمانی نباشد
۷. زمان اجرای پروژه کوتاه باشد.
۹.تمامی قیمت ها با نرخ تورم باید محاسبه گردد.
قراردادهای قیمت واحد:
در مقابل قراردادهای مقطوع، قراردادهای قیمت واحد انعطاف پذیری بیشتری دارد و همچنین اندازه و مقدار تمامی متریال‌ها در کارگاه های مخصوص ندازه گیری و مکتوب می‌شود و براساس آن مقدار یا قیمت لیست می‌شود البته در این قرارداد میزان افزایش نرخ بازار نیز تعیین می‌گردد که براساس آن کارفرمایان پرداخت ماتفاوت را خواهند داشت.
عوامل مهم اجرایی در قرارداد قیمت واحد:
برای اجرای این نوع قرارداد لازم است حتما عوامل یا نکات زیر مدنظر قرار گیرد که عبارتند از:
۱.پروژه ساختمانی تقسیم بندی شده و بخش های مختلف از هم تفکیک می‌وند
۲.برای هر واحد کاری یک قیمت تصویب می‌شود
۳.قیمت‌های تعیین شده براساس میزان تجزیه و تحلیل بها و قیمت توسط کارفرمایان یا مشاوران صورت می‌گیرد.
۴.در صورتی که تعاداد واحدهای کاری را در قیمت هر واحد ضرب کنیم می‌توان مبلغ کل آن واحد را به دست آورد.
۵.در نتیجه مجموع کل قیمت های هر واحد؛ قیمت کلی پروژه محسوب می‌گردد.
۶.نکته مهم این است که هرساله با توجه به تورم موجود قیمت ها افزایش یا کاهش می‌یابند و این موضوع در قرارداد قید می‌گردد.
۷.کلیه کارها براساس توافق طرفین است و نتایج نهایی از مامی جلسات بین کارفرماین و پیمانکاران
۸.حقوق ماهیانه برای پیمانکار در نظر گرفته می‌شود و از این رو به سود پیمانکار است.
۹.میزان کار انجام شده براساس میزان قیمت کار تمام شده است که با تایید مشاور و ناظر کارفرما انجام می‌گردد و قیمت نهایی داده خواهد شد. در نتیجه بعد از آن کار آغاز می‌گردد.
خوبی این دو نوع قرارداد این است که تمامی هزینه ها در غالب متن مکتوب می‌گردد و همچنین تمام شرایط و مناقصه ها قبل از انجام کار بررسی و تحلیل می‌شوند. از این رو به نفع کارفرما و پیمانکار است. بنابراین می‌توان گفت دسته دوم بهتر از دست اول است زیرا نرخ تورم و نا به سامانی مسائل اقتصادی کشور مدنظر قرار می‌گیرد و برای جامعه‌ای مانند ایران بسیار مفید و کارآمد است. از این رو هرکس در جایگاه خود با حقوق تعیین شده شروع به کار می‌کند و تمام جوانب کار قبل از آغاز سنجیده شده و آنالیز می‌شود تا کسی در این روند اجرایی متضرر نشود.
از اینکه تا انتهای مطالب همراهمان بودید صمیمانه از شما سپاسگزاریم. در مطلب بعدی به طور کلی به دسته دوم قراردادها خواهیم پرداخت. منتظر مطالب بعدی رابین باشید.
